تهران میزبان مسابقات قهرمانی جهان پرورش اندام جوانان و پیشکسوتان بود، مسابقاتی که با حضور انگشت شمار چند قهرمان خارجی از کشورهایی مانند ترکیه و رومانی همراه بود، اما قهرمانان این مسابقات عنوان قهرمانی جهان را یدک می کشند.
دلاوران مرصاد،شاید به جرأت بتوان اذعان داشت که پرورش اندام و بدنسازی در دنیای امروز یکی از جذاب ترین رشته های ورزشی است که از قضا در کشور ما نیز طرفداران بیشماری دارد.
هر ساله تعداد قابل توجهی از نوجوانان و جوانان علاقمند به این رشته ورزشی ورود کرده و حتی در سال های اخیر مورد توجه بانوان نیز قرار گرفته است.
اگر چه تفکیک این رشته به زیر رشته های متعدد و حتی بعضا عجیب تا حدودی باعث سردرگمی علاقمندان شده است اما بازهم در حقیقت ورزش اول این روزهای کشور محسوب می گردد.
تعداد زیاد مدال آوران آسیایی و جهانی و همچنین ورود قهرمانان ایرانی به دنیای حرفه ای ها که سرآمد آنها هادی چوپان قهرمان حرفه ای جهان و از نامداران مستر المپیاست باعث گردیده تا جذابیت این رشته دو چندان شود.
با توسعه پرورش اندام و تشکیل فدراسیون مستقل اما حاشیه های آن نیز به فراخور بزرگ و بزرگ تر شد تا آنجا که در مسابقات مختلف شاهد اعتراض های گسترده ای از سوی قهرمانان این رشته هستیم، خصوصا در دوران تصدی رئیس فدراسیون جدید این اعتراضات به اوج خود رسید و حواشی عجیب و غریبی به دنبال داشت.
القصه در روزهای اخیر تهران میزبان مسابقاتی تحت عنوان قهرمانی جهان با حضور جوانان و پیشکسوتان بود که علیرغم مهیا بودن شرایط خوب میزبانی ظاهرا با استقبال تیم های خارجی مواجه نشد و تعداد شرکت کنندگان خارجی بسیار اندک و انکشت شمار بود،تا آنجا که به گواه حاضرین مسابقات بیشتر شبیه قهرمانی کشور با چاشنی جهانی بود اما مدال آوران آن عنوان قهرمانی جهان را با خود یذک می کشند.
به راستی هدف از قبول این گونه میزبانی ها و تحمل هزینه های سرسام آور میزبانی که گاها باعث اعمال فشار مالی به شرکت کنندگان برای پرداخت ورودی آن هم به صورت دلاری می شود چیست و در نهایت چه عوایدی برای این رشته جذاب و پرطرفدار دارد؟
