کاش ریکاردو ساپینتو هر جا که هست، حداقل دقایقی از بازی امشب استقلال را تماشا کرده باشد.

کاش ریکاردو ساپینتو حتی اگر وقت تماشای این بازی را نداشته، حداقل دو گل اول استقلال در این بازی را بعدها ببیند.

کاش این مربی، به نقش موثر ابوالفضل جلالی روی این گل‌ها دقت کرده باشد. بازیکنی که امشب، از کابوس بزرگی که مربی پرتغالی در طول فصل گذشته برای‌اش ساخته بود، رها شد. بازیکنی که بالاخره، قفس ساپینتو را ترک کرد.

چطور توانستید این استعداد ناب را نادیده بگیرید آقای مربی؟ جوان‌ترین بازیکن ایران در جام جهانی قطر، تشنه یک فرصت کوچک از سوی شما بود اما در همه هفته‌های حساس فصل، همین فرصت کوچک را از او دریغ کردید.

کاش به همان اندازه که به دعوا کردن در کنار زمین و بد و بیراه گفتن به مربیان حریف علاقه داشتید، به جوانان استقلال هم اهمیت می‌دادید.  چطور توانستید بازیکنی را که در همان دقایق کوتاه حضور در جام جهانی چشم‌ها را خیره کرده بود، این طور بی‌رحمانه به نیمکت بدوزید؟

چطور توانستند اشک او را دربیاورید و این بازیکن را در یک قدمی ترک باشگاه قرار بدهید؟

ساپینتو رفت اما برای هواداران استقلال نامه ی عجیبی نوشت +متن نامه ساپینتو

اگر این سرمایه به راحتی از دست استقلال می‌رفت، چه کسی پاسخگوی طرفداران استقلال بود؟

شاید اولین حسن حضور نکو روی نیمکت آبی‌ها، فرصتی است که در اختیار مهره‌هایی مثل ابوالفضل جلالی قرار می‌گیرد.

پسری که ستاره دیدار هفته اول با نفت آبادان بود. او برگشت و دوباره همان کاری را انجام داد که مدت‌ها برای‌اش نقشه کشیده بود.

شاید اگر ساپینتو زودتر به این بازیکن اعتماد کرده بود، استقلال پایان بهتری را در فصل گذشته پشت سر می‌گذاشت.