استقلال آنقدر برای خودش داستان داشت که اصلا مجال تأمل در اوضاع و احوال پرسپولیس به رسانهها نرسید. این خاموشی اما بهمعنای بیانگیزگی نیست. سرخپوشان با وجود کسب ۶قهرمانی در ۷سال گذشته، همچنان انگیزه بالایی برای تکرار موفقیت در مسابقات داخلی دارند. آنها حتما دلشان نمیخواهد موقعیت ممتاز و منحصربهفردی را که در اختیار دارند، […]
استقلال آنقدر برای خودش داستان داشت که اصلا مجال تأمل در اوضاع و احوال پرسپولیس به رسانهها نرسید. این خاموشی اما بهمعنای بیانگیزگی نیست. سرخپوشان با وجود کسب ۶قهرمانی در ۷سال گذشته، همچنان انگیزه بالایی برای تکرار موفقیت در مسابقات داخلی دارند.
آنها حتما دلشان نمیخواهد موقعیت ممتاز و منحصربهفردی را که در اختیار دارند، از دست بدهند؛ نوعی استیلای جاافتاده بر لیگ که موجب رشک و غبطه رقباست.
نیمی از مسیر ستاره دوم طی شد
مثل برق و باد طی شد. زمانی که پرسپولیس در انتهای لیگ شانزدهم به ۹سال انتظارش پایان داد و قهرمان لیگ برتر شد، مدیران باشگاه تصمیم گرفتند به پیروی از سنت بسیاری از کشورهای اروپایی، یک ستاره به لوگوی خود اضافه کنند.
چرا؟ چون ۱۰بار موفق به کسب عنوان قهرمانی در مسابقات سراسری شده بودند؛ افتخاری که پیش از آن و حتی تا همین امروز نصیب هیچ تیم دیگری نشده است.
در آن زمان الصاق ستاره به نشان پرسپولیس، حسابی مناقشهبرانگیز شد، چراکه رقیب سنتی یعنی استقلال قائل به درج ستاره تنها به یاد قهرمانی در مسابقات قارهای بود و به این ترتیب از اواسط دهه هشتاد ۲ستاره به لوگوی استقلال اضافه شد. هر دوطرف هم کلی استدلال در تأیید سنت خود داشتند و این مجادله کماکان ادامه دارد. از اینکه بگذریم، حالا پرسپولیس با سرعتی غیرقابل تصور نیمی از راه کسب ستاره دوم را هم پیموده است.
وقتی در بهار۹۶ دهمین قهرمانی سراسری از راه رسید، کمتر کسی میتوانست تصور کند در نیمه اول سال۱۴۰۲ این تعداد به ۱۵قهرمانی افزایش یافته باشد اما فتح جام در فصول هفدهم، هجدهم، نوزدهم، بیستم و بیستودوم چنین معجزهای را ممکن کرد. تنها فرهاد مجیدی بود که در لیگ بیستویکم جلوی تکرار قهرمانیهای پرسپولیس را گرفت و هجوم دیوانهوار سرخها به عدد ۲۰ و نصب ستاره دوم را با وقفه مواجه کرد اما تیم یحیی گلمحمدی پس از آن به مسیر موفقیت بازگشت و حالا فقط ۵قهرمانی با تغییر دوباره لوگوی باشگاه فاصله دارد.
امیدها برای تکرار قهرمانی
پرسپولیس توانسته تا حد زیادی اسکلت اصلی تیمش را حفظ کند و این اتفاق مهمی است. بارها گفته شده در فوتبال ایران «گلنخوردن» بهعنوان نخستین گام کسب عنوان قهرمانی تلقی میشود. قرمزها هم در طول سالهای اخیر بهخوبی نشان دادند این فرمول را بلد هستند. آنها برای فصل پیش رو نیز تمامی عناصر دفاعی اثرگذار خود را حفظ کرده و تازه محمدحسین کنعانیزادگان را هم به آن افزودهاند. ثبات کادرفنی نیز یک عامل مثبت دیگر است که میتواند پرسپولیسیها را نسبت به تکرار موفقیت امیدوار نگه دارد.
در عین حال اما پرسپولیسیها نگرانیهایی هم دارند که مهمترین آنها قدرتگرفتن رقباست. اگرچه استقلال در بحران به سر میبرد، سپاهان و تراکتور بهخوبی تیمهای خود را تقویت کردهاند و با حفظ کادرفنی، از مدعیان اصلی قهرمانی به شمار میروند.
در فاز فنی هم پرسپولیس هنوز موفق به جذب مهاجم جدید نشده که این موضوع برای هواداران تبدیل به دغدغهای جدی شده است.