بر اساس شنیدهها، بیمارستان امام خمینی (ره) که به عنوان سانتر اصلی مسمومیت استان و حتی برخی استانهای همجوار شناخته میشود، مدتهاست فاقد کیتهای تشخیص مسمومیت میباشد؛ موضوعی که اگر صحت داشته باشد، زنگ خطری جدی برای سلامت عمومی و نظام درمانی کشور به شمار میرود.
بیمارستانی که قرار است مرجع تشخیص و درمان موارد حاد مسمومیت باشد، چگونه میتواند بدون ابزارهای تشخیصی استاندارد، تصمیمهای حیاتی و زمانمحور بگیرد؟ مسمومیتها، برخلاف بسیاری از بیماریها، با زمان رقابت میکنند و هر دقیقه تأخیر در تشخیص میتواند به قیمت جان یک بیمار تمام شود.
نبود کیتهای تشخیصی، نهتنها فرآیند درمان را با ابهام مواجه میکند، بلکه کادر درمان را ناچار به درمانهای تجربی و حدسی میسازد؛ مسئلهای که میتواند منجر به عوارض جبرانناپذیر، افزایش هزینههای درمان و حتی مرگ بیماران شود.
این در حالی است که انتظار میرود سانتر مسمومیت، مجهزترین و آمادهترین مرکز درمانی در این حوزه باشد، نه مرکزی که با کمبودهای ابتدایی دستوپنجه نرم کند.
سؤال اساسی اینجاست:
اگر این شنیدهها صحت دارد، چرا طی ماه های گذشته اقدامی مؤثر برای رفع این مشکل انجام نشده است؟
و اگر صحت ندارد،به صراحت در این خصوص اظهار نظر شود.
سلامت مردم، موضوعی نیست که بتوان آن را به تعویق انداخت یا در پیچوخم بروکراسی گم کرد. انتظار میرود مسئولان ذیربط در دانشگاه علوم پزشکی و وزارت بهداشت، با شفافیت، پاسخگویی و اقدام فوری نسبت به این مسئله واکنش نشان دهند؛ چرا که در حوزه مسمومیت، تأخیر مساوی است با فاجعه.
