اکثر مردم درد مزمن عصبی خود را با مجموعه کلمات مشابه توصیف می‌کنند. صرف نظر از علت، درد عصبی می‌تواند شبیه هر یک از موارد زیر باشد:

• سوزشی

• گزگز

• گزنده

• شدید

• مانند چاقو زدن

• مانند خار زدن

مانند سایر انواع درد، درد عصبی ممکن است از نظر شدت متفاوت باشد. برای برخی می‌تواند مانند سوزن سوزن‌های خفیف آزاردهنده باشد. برای بعضی ممکن است شدید و تقریبا غیر قابل تحمل باشد. علاوه بر این، ممکن است موضعی باشد (در ناحیه آسیب عصبی یا نزدیک آن احساس شود) یا ارجاع شود (در جای دیگری در بدن احساس شود).

یادگیری نحوه توصیف درد عصبی می تواند به پزشک شما کمک کند تا سریع‌تر درد را تشخیص داده و به طور موثر درمان کند. یاد بگیرید که در طول زندگی روزمره به دردتان توجه داشته باشید. یک دفترچه درد داشته باشید تا هنگام صحبت با پزشک خود به موردی اشاره کنید.

از آنجایی که درد عصبی منحصر به فرد است، برخی از کلمات کلیدی پزشکی با آن مرتبط است. احساس درد عصبی را می‌توان با این کلمات کلیدی توصیف کرد که عبارتند از:

• آلوداینیا: هنگامی که فردی پس از یک محرک که در شرایط عادی نباید باعث درد شود، درد را تجربه می‌کند، به آن آلوداینیا می‌گویند.

• پردردی: اگر فردی دچار آن باشد، ممکن است محرک‌های دردناک خفیف با شدت بیشتری احساس شود.

• اختلال حواس جسمانی(کرختی): نوعی اعوجاج در حس را توصیف می‌کند. می‌تواند دردی را توصیف کند که وقتی اصلاً هیچ محرکی وجود ندارد احساس می‌شود که به آن درد خود به خود نیز می‌گویند.

اگرچه لازم نیست وقتی در مطب پزشک خود می‌نشینید، این اصطلاحات پزشکی را به زبان بیاورید، اما خوب است که در مورد درد خود و زمانی که آن را احساس می‌کنید به پزشک بگویید. آیا هنگام لمس احساس درد عصبی می‌کنید یا درد شما به ظاهر خود به خود است؟

سایر علائم مرتبط با درد عصبی

مانند انواع دیگر دردهای مزمن، بیماری‌های نوروپاتیک اغلب علاوه بر درد، علائم دیگری نیز ایجاد می‌کنند. اگر علاوه بر درد ذکر شده در بالا، یکی از موارد زیر را نیز داشته باشید، ممکن است آسیب عصبی داشته باشید:

• از دست دادن جزئی یا کامل احساس

• ضعف عضلانی

• فلج جزئی یا کامل

• آتروفی عدم استفاده عضلانی

درمان‌های رایج

درد نوروپاتیک اغلب با مسکن‌های کمکی مانند داروهای ضد افسردگی و ضد تشنج درمان می‌شود. با این حال، سایر داروها نیز ممکن است برای درمان استفاده شوند. اینها شامل داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی و کورتیکواستروئیدها هستند.

درمان‌های دیگری نیز ممکن است استفاده شود، مانند فیزیوتراپی یا بلوک‌های عصبی، که با تزریق مواد شیمیایی یا بی‌حس کننده به آن ناحیه یا با بریدن یا آسیب رساندن عمدی به قسمت‌های خاصی از عصب انجام می‌شود.

این رویکرد درمانی چند وجهی می‌تواند علائم درد عصبی را تحت کنترل بهتری نگه دارد.