یکی از اخبار پرحاشیه روزهای اخیر فوتبال ایران، اهدای پاداش به بازیکنان تیم ملی بود.
خبر رسیده است که هرکدام از بازیکنان تیم ملی، شب بازی ایران و آمریکا حواله وارد کردن یک خودروی خارجی دریافت کرده‌اند. اصل این ماجرا البته قابل بحث است و در ادوار گذشته هم زیاد پیرامون آن صحبت شده است. اینکه آیا درنظر گرفتن چنین پاداشی برای بازیکنان رنگ و بوی «تبعیض» دارد یا نه یا اینکه اساسا بازی برای تیم ملی به چنین پاداش‌هایی نیاز دارد، خودش تامل‌برانگیز است.
از اینها که بگذریم، «زمان» اعلام این خبر هم در نوع خودش به حساسیت‌ها دامن زد. این خبر زمانی منتشر شد که تیم ملی از جام‌جهانی کنار رفته بود و پس از آن مردم دیدند استرالیا و ژاپن به‌عنوان نماینده آسیا به مرحله بعد رسیدند.
بنابراین طبیعی است که آنها واکنش خوبی به موضوع نشان ندهند. نوع و زمان اعلام خبر اهدای این پاداش، این تصور را به‌وجود آورد که بازیکنان به‌خاطر عملکردشان در جام‌جهانی جایزه دریافت کرده‌اند، درحالی‌که اینطور نبود و حواله مورد نظر به‌دلیل صعود تیم ملی به مرحله نهایی جام‌جهانی که پارسال اتفاق افتاده بود، به آنها داده شد. در حقیقت این همان جایزه‌ای است که چون در اهدای آن تأخیر اتفاق افتاده بود،
بازیکنان شاکی شدند و پست اعتراضی گذاشتند. ملاقات مهدی طارمی با محمد مخبر ( و یا به روایتی مسئولان دفتر او) هم در همین راستا اتفاق افتاده بود. شاید اگر حواله‌ها همان زمان داده می‌شد، این حاشیه هم به‌وجود نمی‌آمد.
