اگر بخواهیم رسانه و خبرنگار را به یک نیروی نظامی تشبیه کنیم چیزی شبیه « تک تیرانداز» یا به قول خارجی ها «اسنایپر» می شود.

تک تیراندازها معمولا شرایط و خصوصیات ویژه ای دارند که آنها را متمایز می کند .

تک تیراندازها (Snipers) عمدتاً به عنوان تیراندازان حرفه‌ای شناخته می‌شوند که با تسلیحات خاص، معمولاً از فاصله دور، به هدف خود شلیک می‌کنند. از جمله ویژگی های مهم تک تیراندازها به شرح زیر است:

۱- دقت بالا: تک تیراندازها باید بتوانند با دقت بالا به هدف خود شلیک کنند. برای این منظور، آن‌ها باید تمرینات بسیاری انجام دهند تا به دقت و برداشت صحیح نسبت به تیر و تسلیحات خود و همچنین هدف برسند.

۲- تمرکز بالا: تک تیراندازها باید تمرکز بسیار بالایی داشته باشند تا بتوانند در موقعیت‌های استراتژیک، به هدف خود شلیک کنند. این ویژگی بسیار مهم برای این است که آن‌ها بتوانند در شرایط تنش و فشار زیاد، با حوصله و تمرکز کافی به کار خود ادامه دهند.

۳- مهارت در استفاده از تسلیحات: تک تیراندازها باید بتوانند به خوبی از تسلیحات خود استفاده کنند و با دقت و و خیلی حرفه‌ای آن‌ها را کنترل کنند. این شامل تسلط بر تفنگ‌های تیراندازی دقیق، تجهیزات هدف یابی، ماسک‌ها و لباس‌های مخصوص و غیره است.

۴- استراتژی و برنامه‌ریزی: تک تیراندازها باید مهارت بالایی در برنامه‌ریزی و استراتژی داشته باشند تا بتوانند به بهترین شکل ممکن از فاصله دور به هدف خود شلیک کنند. این شامل انتخاب موقعیت مناسب، انتخاب زمان مناسب، ارزیابی شرایط آب و هوا و محیط هدف و غیره است.

۵- حس تیمی: تک تیراندازها باید بتوانند در گروه‌های تیمی کار کنند و برای تحقق اهداف مشترک، با دیگر اعضای تیم هماهنگی کنند. این شامل ارتباط برقرار کردن با دیگر اعضای تیم، توانایی هماهنگی با اعضای تیم در موقعیت‌های مختلف و توانایی به اشتراک گذاشتن اطلاعات با تیم است.

تک تیرانداز ها مانند بمب افکن ها حمله کور نمی کنند ! به خاطر هدف قرار دادن یک نفر یک جمعیت را منهدم نمی کنند برای انهدام یک خانه یک محله را ویران نمی کنند .

رسانه ها هم در بسیاری از ویژگی ها با تک تیراندازها نقاط مشترکی دارند .

رسانه باید برای آنچه قرار است هدف قرار دهد استراتژی داشته باشد .تمرکز کند و  آنچه قرار است رخ بدهد را به درستی ارزیابی کند .

با این مقدمه قصد داریم به سراغ رخدادی برویم که این روزها تمام مرزهای خبری داخلی و خارجی را درنوردید و حتی سر از شبکه های خبری معاند درآورد .

سرقت صفحات سربی از یکی از بخش های درمانی بیمارستان امام رضا (ع) منشأ تولید و انتشار خبرهایی بود که تنش های جدی را به دنبال داشت .

در واقعه سرقت صفحات سربی بیمارستان امام رضا (ع) به نظر می رسد که رسانه های ما دچار اشتباه استراتژیک شدند که در نهایت پروژه  به جای هدف گذاری در راستای  اثر گذاری مثبت به خلق یک قائله منفی مستعد برای تبدیل شدن به یک بحران  عمومی مبدل گشت .

سرقتی توسط برخی افراد که ظاهراً از پرسنل بیمارستان مذکور بوده اند صورت می پذیرد! خبر به صورت عجیبی در اختیار برخی رسانه ها قرار می گیرد در حالی که با توجه به حساسیت موضوع از نظر مباحث فنی و تخصصی و همچنین امنیت روانی و اجتماعی صلاح بر این بوده است که چنین خبری به این وسعت منتشر نشود و یا اصلا منتشر نشود !

بیائید این موضوع را از این منظر بررسی کنیم ! پرداختن به این اتفاق آنهم با چنین سازوکاری نهایتا چه دستآورد عمومی که منفعت اجتماعی را در پی داشته باشد محقق نمود؟!

پاسخ ساده است : تقریبا هیچ! نتیجه نهایی تنها پمپاژ موج نگرانی در بین کارکنان و خانواده هایشان وهمچنین مراجعه کنندگان و بیماران است .

که می بایست برای چنین نگرانی بزرگی به آنان حق داد .

اینکه ریاست دانشگاه و مدیران ذیربط قبل از خبری شدن این اتفاق ،در جریان بوده و پرونده ی قضایی نیز برای متهمان تشکیل گردیده و همچنین اقداماتی در جهت بررسی و مطالعه در خصوص آنچه رخ داده و همچنین پیشگیری از وقوع آسیب های احتمالی صورت گرفته است نشان می دهد که دامن زدن به انتشار این خبر نهایتا هدف خیرخواهانه ای را نمی تواند دنبال کند .

در خبرها داشتیم که دادستان کرمانشاه نیز در این خصوص اطلاعاتی را در اختیار اصحاب رسانه جهت تنویر افکار عمومی قرار داده و پرونده متهمان با جدیت در دستور کار دادگستری می باشد و انتظار بیشتر از این نیز کلیت داستان را وارد کانال هایی می کند که سوای رسالت خبررسانی است .

امید است در مواجهه با چنین رخدادهایی به دور از هیجان زدگی و تحریک اذهان عمومی ، قبل از هر چیز منفعت عمومی و عقلایی جامعه را در نظر بگیریم و به اصطلاح سبک سنگین کنیم که آنچه قرار است به این شیوه نشر پیدا کند نهایتا به تحقق چه هدفی منجر خواهد شد تا خدای ناکرده دور آسیب پذیری آن بیشتر از منافعش عمومی اش نشود .